مدیریت ریسک فناوری اطلاعات چیست؟

مدیریت ریسک فناوری اطلاعات، کاربرد روش های مدیریت ریسک برای مدیریت تهدیدات فناوری اطلاعات است. مدیریت ریسک فناوری اطلاعات شامل رویه ‌ها، سیاست ‌ها و ابزارهایی برای شناسایی و ارزیابی تهدیدها و آسیب‌ پذیری ‌های بالقوه در زیرساخت فناوری اطلاعات است.

1. اجتناب از ریسک، ساده ‌ترین رویکرد است و سازمان‌ ها را ملزم می‌کند تا از فعالیت ‌هایی که بالقوه خطرات قانونی، مالی، اعتباری و عملیاتی را به همراه دارند، اجتناب کنند. به عنوان مثال، شما می توانید با رعایت تمام مقررات امنیت داده ها در منطقه خود از خطر مجازات های نظارتی جلوگیری کنید.
2. اصلاح ریسک به سازمان ‌ها اجازه می‌دهد تا با ایجاد کنترل ‌های فیزیکی، فنی و عملیاتی قوی، اثرات نامطلوب ریسک ‌های اجتناب ‌ناپذیر را کاهش دهند. کنترل های فیزیکی مانند اسکنرهای امنیتی بیومتریک می تواند به سازمان ها کمک کند تا از دارایی های ملموس خود محافظت کنند. به طور مشابه، کنترل های فنی شامل استفاده از نرم افزار آنتی ویروس، فایروال ها و ابزارهای مدیریت دسترسی برای جلوگیری از حوادث امنیتی است. در نهایت، کنترل‌ های عملیاتی شامل سیاست ‌ها و رویه ‌های امنیتی قوی برای عملکرد صاف کسب ‌وکار است.
3. انتقال ریسک به سازمان ها این امکان را می دهد تا با انتقال یا به اشتراک گذاری آن با شخص ثالث، پیامدهای ریسک را کاهش دهند. به عنوان مثال، فروشندگان ابری، با تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات خارج از سایت، خطر وقفه کسب و کار را برای مشتریان خود کاهش می دهند.
4. پذیرش ریسک می‌گوید ریشه‌کن کردن یا انتقال هر ریسک عملاً غیرممکن است، بنابراین یک سازمان باید تهدیدات خاص را به عنوان بخشی از فرآیند مدیریت ریسک امنیتی خود بپذیرد. برای مثال، شبکه‌های سازمانی دارای ریسک‌های ذاتی هستند – مانند قطع‌های غیرمنتظره – اما کسب‌وکارها همچنان برای ارتباطات یا تبادل اطلاعات به آنها متکی هستند.