میانگین وزنی چیست؟ – چرا مهم است؟ – 2 نوع میانگین وزنی
میانگین وزنی چیست؟ میانگین وزنی میانگینی است که اهمیت نسبی فاکتورهای مختلفی را که شما در میانگین لحاظ می کنید، نشان می دهد.
میانگین ها ابزارهای آماری استانداردی هستند که می توانید از آنها برای یافتن یک نقطه میانی تقریبی در مجموعه ای از اعداد استفاده کنید. مشکل پیدا کردن میانگین مجموعه ای از اعداد این است که اهمیت نسبی آن اعداد را در نظر نمی گیرد.
میانگین وزنی این نقص را درست می‌کنند و به هر عدد اهمیت می‌دهند و آن اهمیت را هنگام محاسبه میانگین در نظر می‌گیرند. میانگین های وزنی ارزشمند هستند زیرا آنها اطلاعات بیشتری نسبت به میانگین ساده بدون نیاز به اطلاعات اضافی زیادی ارائه می دهند.
کسب‌وکارهایی که موجودی را در انبار نگه می‌دارند باید میانگین هزینه تمام اقلام موجودی را در رابطه با هزینه‌های فردی و تعداد کل واحدهای نگهداری شده درک کنند. این اطلاعات به کارمندان و صاحبان مشاغل کمک می کند تا تصمیمات خرید بهتری بگیرند. در این مقاله، به این موضوع می پردازیم که چرا میانگین وزنی هزینه مهم است و چگونه آن را محاسبه کنیم، به علاوه نمونه های متعدد را مشاهده می کنیم.
میانگین وزنی چیست؟
میانگین وزنی محاسبه‌ای است که درجات مختلف اهمیت اعداد در یک مجموعه داده را در نظر می‌گیرد. در محاسبه میانگین وزنی، قبل از محاسبه نهایی، هر عدد در مجموعه داده در یک وزن از پیش تعیین شده ضرب می شود. میانگین وزنی می تواند دقیق تر از یک میانگین ساده باشد که در آن همه اعداد در یک مجموعه داده وزن یکسانی دارند.
میانگین موزون چیست؟
میانگین موزون میانگینی است که در آن به هر کمیتی که باید میانگین گیری شود وزنی اختصاص داده می شود. این وزن دهی ها به طور متوسط اهمیت نسبی هر کمیت را تعیین می کند. وزن‌ها معادل داشتن این تعداد مورد مشابه با مقدار یکسان در میانگین است.
میانگین موزون هزینه چیست؟
اصطلاح “متوسط موزون هزینه” در حسابداری به روشی برای تعیین هزینه های مرتبط با بهای تمام شده کالای فروخته شده (COGS) و موجودی یک تجارت اشاره دارد. معمولاً کسب و کارها هنگام سفارش موجودی، قیمت های متفاوتی را پرداخت می کنند زیرا انواع خاصی از سهام همیشه در دسترس نیستند. این ممکن است بعداً با قیمت گذاری فردی اشتباه گرفته شود. روش میانگین وزنی هزینه به کسب و کارها کمک می کند تا هزینه کلی مربوط به موجودی و COGS را درک کنند.
میانگین موزون هزینه (WAC) چیست؟
در حسابداری، روش میانگین وزنی هزینه (WAC) برای ارزیابی موجودی، از میانگین موزون برای تعیین مقداری که به COGS و موجودی می رود، استفاده می کند. روش میانگین موزون بهای تمام شده، بهای تمام شده کالاهای موجود برای فروش را بر تعداد واحدهای موجود برای فروش تقسیم می کند.
چه زمانی از هزینه میانگین موزون استفاده می شود؟
میانگین موزون هزینه زمانی استفاده می شود که صاحبان فروشگاه نیاز به انجام یک شمارش فیزیکی کامل برای تأیید اقلام موجودی موجود است، هستند. این به کسب و کارها کمک می کند تا میانگین هزینه تولید را به محصولات خاص اختصاص دهند و به ردیابی دقیق فعالیت های مربوط به تغییرات هزینه ادامه دهند.
نحوه محاسبه میانگین موزون هزینه چگونه است؟
برای محاسبه میانگین موزون هزینه از فرمول زیر پیروی کنید:
WAC در واحد = COGS/واحدهای موجود برای فروش
برای درک فرمول، به شناسایی بخش های خاصی از معادله کمک می کند:
- COGS ارزش موجودی اصلی به اضافه خرید است.
- واحدهای موجود برای فروش برابر با تعداد کل واحدهای موجودی است.
کسب و کارها ممکن است هنگام محاسبه روش WAC از سیستم موجودی دوره ای یا سیستم موجودی دائمی استفاده کنند. تخصیص هزینه های موجودی بسته به سیستم متفاوت است.
سیستم موجودی دوره ای: وقتی شرکت‌ها شمارش موجودی نهایی را انجام می‌دهند و هزینه‌های محصول را برای یافتن بهای تمام شده موجودی نهایی اعمال می‌کنند، شرکت‌ها این هزینه نهایی موجودی را به هزینه اولیه و خریدها در طول یک دوره خاص اضافه می‌کنند.
سیستم موجودی دائمی: در این سیستم، WAC همچنین به عنوان “روش میانگین متحرک هزینه” شناخته می شود زیرا شرکت ها به طور مداوم موجودی و COGS را دنبال می کنند. مواد جدید خریداری شده به مواد موجود در انبار اضافه می شود. میانگین قیمت باید بعد از هر خرید مشخص شود. برای انجام این کار، کل هزینه موجودی موجود را بر تعداد کل واحدهای موجود تقسیم کنید.
میانگین وزنی در مقابل FIFO در مقابل LIFO: تفاوت چیست؟
هنگامی که زمان آن فرا می رسد که کسب و کارها موجودی خود را محاسبه کنند، مشاغل ممکن است از سه روش اصلی حسابداری زیر استفاده کنند:
- حسابداری میانگین موزون بهای تمام شده.
- حسابداری First in, first out (FIFO).
- حسابداری آخرین ورود، اولین خروج (LIFO).
هر یک از این سه روش متکی به روش متفاوتی برای محاسبه موجودی کالا و بهای تمام شده کالا است. بسته به شرایط، هر یک از این سیستم ها ممکن است مناسب باشند.
میانگین وزنی
روش میانگین موزون، که عمدتاً برای تخصیص هزینه متوسط تولید به یک محصول معین استفاده می‌شود، معمولاً زمانی استفاده می‌شود که اقلام موجودی آنقدر در هم تنیده شده باشند که تخصیص هزینه خاص به یک واحد منفرد دشوار می‌شود. این اغلب زمانی اتفاق می افتد که اقلام موجودی مورد نظر با یکدیگر یکسان باشند. علاوه بر این، این روش فرض می کند که یک فروشگاه همه موجودی های خود را به طور همزمان می فروشد.
برای استفاده از مدل میانگین وزنی، هزینه کالاهایی که برای فروش در دسترس هستند را بر تعداد آن واحدهایی که هنوز در قفسه هستند تقسیم می‌کنیم. این محاسبه میانگین موزون هزینه هر واحد را به دست می‌دهد – رقمی که سپس می‌تواند برای تخصیص بهای تمام شده به موجودی نهایی و بهای تمام شده کالای فروخته شده استفاده شود.
اولین ورود، اولین خروج (FIFO)
روش حسابداری اول ورود، اولین خروج (FIFO) متکی بر یک فرض جریان هزینه است که هزینه ها را از حساب موجودی حذف می کند، زمانی که یک کالا در موجودی شخصی با هزینه های متفاوت در طول زمان خریداری شده است.
وقتی یک کسب‌وکار از FIFO استفاده می‌کند، زمانی که یکی از آن اقلام فروخته می‌شود، قدیمی‌ترین هزینه یک کالا در موجودی کالا حذف می‌شود. این قدیمی ترین هزینه به عنوان بخشی از بهای تمام شده کالای فروخته شده در صورت سود و زیان گزارش می شود.
آخرین ورود، اولین خروج (LIFO)
روش حسابداری آخرین ورود، اولین خروج (LIFO) فرض می کند که آخرین اقلام خریداری شده اولین اقلامی هستند که فروخته می شوند. با این تکنیک حسابداری، هزینه های قدیمی ترین محصولات به عنوان موجودی گزارش می شود. باید درک کرد که اگرچه LIFO آخرین هزینه ها را با فروش در صورت سود و زیان مطابقت می دهد، جریان هزینه ها لزوماً با جریان واحدهای فیزیکی مطابقت ندارد.
به طور کلی، FIFO در زمان افزایش قیمت ها ترجیح داده می شود، به طوری که هزینه های ثبت شده کم و درآمد بیشتر است. برعکس، LIFO در شرایط اقتصادی که نرخ‌های مالیاتی بالا هستند، ترجیح داده می‌شود، زیرا هزینه‌های اختصاص داده شده بیشتر و درآمد کمتر خواهد بود.
چرا کسب و کارها از میانگین موزون هزینه استفاده می کنند؟
شرکت‌ها از روش میانگین موزون هزینه استفاده می‌کنند، زیرا ساده‌ترین روش از سه روش حسابداری است.
همچنین، روش میانگین موزون بهای تمام شده، نوسانات بهای تمام شده موجودی را در نظر می گیرد. این کار را با میانگین کردن هزینه موجودی در دوره مربوطه انجام می دهد. این به مشاغل کمک می کند تا تأثیر تغییرات شدید قیمت را کاهش دهند.
در نهایت، میانگین موزون بهای تمام شده موقعیت واضح تری از هزینه های کالاهای فروخته شده را فراهم می کند، زیرا تمام واحدهای موجودی موجود برای فروش را در نظر می گیرد. این امر به کسب و کارها نمایش بهتری از هزینه های کالاهای فروخته شده می دهد.
چرا کسب‌وکارها از (FIFO) استفاده می‌کنند؟
کسب و کارها از روش FIFO استفاده می کنند زیرا قیمت های فعلی بازار را بهتر منعکس می کند. این امر با ارزش گذاری موجودی باقی مانده به قیمت آخرین خریدها به دست می آید. روش FIFO می تواند به اطمینان حاصل شود که موجودی بیش از حد یا کمتر اعلام نشده است.
همچنین، از طریق تطبیق موجودی هزینه کمتر با درآمد، روش FIFO می‌تواند بدهی مالیاتی کسب‌وکار را در زمانی که قیمت‌ها در حال کاهش است به حداقل برساند.
چرا کسب‌وکارها از (LIFO) استفاده می‌کنند؟
کسب‌وکارها از روش LIFO برای کمک به تطبیق بهتر هزینه‌های جاری با درآمدشان استفاده می‌کنند. این به ویژه در صنایعی که تغییرات مکرر در هزینه موجودی وجود دارد مفید است. این به این دلیل حاصل می شود که روش LIFO فرض می کند که جدیدترین اقلام موجودی ابتدا فروخته می شود.
دلیل دیگری که چرا کسب و کارها از LIFO استفاده می کنند این است که در دوره های تورم، روش LIFO موجودی هزینه بالاتر را با درآمد مطابقت می دهد. این امر تعهد مالیاتی یک کسب و کار را به حداقل می رساند.
در نهایت، روش LIFO می تواند به عنوان پوششی در برابر تورم عمل کند. با توجه به اینکه بهای تمام شده موجودی کالا بر اساس آخرین خریدها است، این هزینه ها به احتمال زیاد منعکس کننده قیمت های تورمی بالاتر هستند.
جهت اخذ انواع گواهینامه های معتبر ملی و بین المللی ایزو می توانید از طریق WhatsApp با ما در تماس باشید و از مشاوره رایگان با متخصصین مرکز مشاوره هوداک سیستم فرتاک بهرمند شوید.
سوالات متداول
میانگین وزنی محاسبه‌ای است که درجات مختلف اهمیت اعداد در یک مجموعه داده را در نظر می‌گیرد. در محاسبه میانگین وزنی، قبل از محاسبه نهایی، هر عدد در مجموعه داده در یک وزن از پیش تعیین شده ضرب می شود. میانگین وزنی می تواند دقیق تر از یک میانگین ساده باشد که در آن همه اعداد در یک مجموعه داده وزن یکسانی دارند.
میانگین موزون میانگینی است که در آن به هر کمیتی که باید میانگین گیری شود وزنی اختصاص داده می شود. این وزن دهی ها به طور متوسط اهمیت نسبی هر کمیت را تعیین می کند. وزن‌ها معادل داشتن این تعداد مورد مشابه با مقدار یکسان در میانگین است.
اصطلاح “متوسط موزون هزینه” در حسابداری به روشی برای تعیین هزینه های مرتبط با بهای تمام شده کالای فروخته شده (COGS) و موجودی یک تجارت اشاره دارد. معمولاً کسب و کارها هنگام سفارش موجودی، قیمت های متفاوتی را پرداخت می کنند زیرا انواع خاصی از سهام همیشه در دسترس نیستند. این ممکن است بعداً با قیمت گذاری فردی اشتباه گرفته شود. روش میانگین وزنی هزینه به کسب و کارها کمک می کند تا هزینه کلی مربوط به موجودی و COGS را درک کنند.
در حسابداری، روش میانگین وزنی هزینه (WAC) برای ارزیابی موجودی، از میانگین موزون برای تعیین مقداری که به COGS و موجودی می رود، استفاده می کند. روش میانگین موزون بهای تمام شده، بهای تمام شده کالاهای موجود برای فروش را بر تعداد واحدهای موجود برای فروش تقسیم می کند.