1. خطر را تشخیص دهید

نکته مهم: خطر هر چیزی است که میتواند به شما یا هر کس دیگری آسیب برساند.

نمونه هایی از خطر محل کار عبارتند از:

• سیم های برق لخت شده یا ساییده شده (خطر برق گرفتگی را افزایش می دهد).
• جعبه هایی که به طور نا مطمئن روی هم چیده شده اند (خطر سقوط تجهیزات)
• ماشین آلات پر سروصدا (خطر برای شنوایی)

در طول تجربه کاری، باید نسبت به هر چیزی که ممکن است خطرناک باشد، هوشیار باشید. اگر چیز عجیبی می بینید، می شنوید یا بوی می دهید، یادداشت کنید. اگر فکر می کنید می تواند خطری باشد، به مسئول مربوطه یا افسر ایمنی اعلام کنید.

2. اقدام به ارزیابی ریسک نمایید

نکته مهم: ارزیابی خطر به معنای بررسی میزان احتمال اینکه یک خطر به کسی آسیب برساند و این آسیب چقدر می تواند جدی باشد، است.

هر زمان که خطری را تشخیص دادید، با پرسیدن دو سوال از خود، خطر را ارزیابی کنید:

• چقدر احتمال دارد که این خطر به من یا شخص دیگری آسیب برساند؟
• چقدر ممکن است من یا شخص دیگری آسیب ببینم؟

در صورت لزوم به کارفرما، سرپرست یا مسئول ایمنی در مورد خطراتی که خودتان نمی توانید آنها را برطرف کنید بگویید، به خصوص اگر خطر می تواند آسیب جدی به کسی وارد کند. آنها باید ابزار و تجهیزات ایمنی را برای شما فراهم کنند.

مثلا:

• برای استفاده از تجهیزات، از افسر ایمنی راهنمایی بخواهید.
• برای بلند کردن اجسام سنگین از دیگران کمک بخواهید.
• اگر فکر می کنید یک کار کاری می تواند خطرناک باشد، به مسئول ایمنی/افسر ایمنی خود بگویید.

اگر مطمئن نیستید که مطمئن ترین راه برای انجام کاری در زمینه تجربه کاری است، همیشه از سرپرست تجربه کاری خود بپرسید.

3. تغییرات را ایجاد کنید (کنترل ریسک)

نکته مهم: این مسئولیت کارفرمای شما است که خطرات را برطرف کند. گاهی اوقات ممکن است بتوانید خودتان خطرات ساده را برطرف کنید، البته تا زمانی که خود یا دیگران را در معرض خطر قرار ندهید. به عنوان مثال، می توانید وسایل را از روی زمین بردارید و کنار بگذارید تا خطر سفر از بین برود.

بهترین راه برای رفع خطر این است که به طور کامل از شر آن خلاص شوید. این همیشه امکان پذیر نیست، اما کارفرمای شما باید سعی کند با نگاه کردن به گزینه های زیر (به ترتیب از مؤثرترین به کم اثرترین) خطرات را کمتر خطرناک کند:

• حذف: گاهی اوقات می توان از خطرات یا تجهیزات، مواد یا شیوه های کاری به طور کامل اجتناب کرد. (به عنوان مثال، به جای بالا رفتن از نردبان و خطر افتادن، پنجره های بلند را از روی زمین با یک پاک کننده میله قابل افزایش تمیز کنید.)
• جایگزینی: گاهی اوقات می توان از یک چیز، ماده یا عمل کاری کم خطرتر استفاده کرد. (به عنوان مثال به جای چسب سمی از چسب غیر سمی استفاده کنید).
• جداسازی: با علامت گذاری منطقه خطرناک، نصب صفحه نمایش یا قرار دادن موانع ایمنی، خطر را از افراد جدا کنید. (به عنوان مثال، صفحه های جوشکاری را می توان برای جداسازی عملیات جوشکاری از سایر کارگران استفاده کرد. موانع و/یا خطوط مرزی را می توان برای جدا کردن مناطقی که لیفتراک ها در نزدیکی عابران پیاده در محل کار کار می کنند استفاده کرد).
• پادمان ها: حفاظ ها را می توان با اصلاح ابزار یا تجهیزات، یا نصب حفاظ ها به ماشین آلات اضافه کرد. اینها هرگز نباید توسط کارگرانی که از تجهیزات استفاده می کنند حذف یا غیرفعال شوند.
• آموزش کارگران به ایمن ترین راه برای انجام کاری: این به معنای توسعه و اجرای روش های کار ایمن است. دانش‌آموزانی که تجربه کاری دارند باید اطلاعات و دستورالعمل‌ هایی دریافت کنند و باید رویه‌ های مورد توافق را برای اطمینان از ایمنی خود دنبال کنند.
• استفاده از تجهیزات حفاظت فردی و لباس (PPE): اگر خطرات پس از آزمایش گزینه ها باقی می ماند، ممکن است استفاده از تجهیزاتی مانند عینک ایمنی، دستکش، کلاه ایمنی و گوش بند ضروری باشد. تجهیزات حفاظت شخصی می تواند از شما در برابر خطرات مرتبط با مشاغلی مانند کار با مواد شیمیایی یا کار در یک محیط پر سر و صدا محافظت کند.

گاهی اوقات، برای کاهش موثر قرار گرفتن در معرض خطرات، به بیش از یکی از اقدامات کنترل ریسک بالا نیاز دارد. جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید با کارشناسان “شرکت هوداک سیستم فرتاک” در تماس باشید.